களஞ்சியம்

அள்ளிடும் அட்சர பாத்திரமோ? - இல்லை
ஆயிரம் ஆயிரம் கிரகணமோ?
துள்ளிக் குதித்திடும் மீனினமோ? - இல்லை
தூய சமூத்திர அலையடிப்போ?

மின்மினிப் பூச்சியின் கண்சிமிட்டோ? - இல்லை
மேனகை புரிந்திடும் நடனமிதோ?
கன்னித்தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியமே! - என்றும்
கற்றவர் போற்றிடும் தமிழ்மொழியே!

இருளல்ல

மேகத்தை உரசிய காற்றாய் அவள்கரம்

மெல்ல அவனது மேனியைத் தழுவிற்று

தாகத்தை தீர்த்திட பொழிந்திட்ட மழையென

தையளின் முத்தங்கள் பதிந்தன உதட்டிலே

வேகத்தைத் தாங்காது கொடியொன்று அசைவதாய்

கோதையும் அவனது பிடியிலே அசைந்தனள்

காகத்தின் நிறத்திலே காரிருள் இருப்பினும்

காதலர் அவர்கட்கு இருளன்று; வெளிச்சமே!

நிர் - வாணம்

ஆகாயம் தன்னை
அலங்கரிக்க வைத்துள்ள
நட்சத்திரங்கள்,

ஆட்சிபுரியும் ஆடவன்
சூரியனைக் கண்டதும்
வெட்கம் கொள்ளும்,

பாவம் வானம்;
நிர்வாண உடலில்
ஒட்டியுள்ள திலகமாய்
ஞாயிற்றின் ஒளி.