இருளல்ல

மேகத்தை உரசிய காற்றாய் அவள்கரம்

மெல்ல அவனது மேனியைத் தழுவிற்று

தாகத்தை தீர்த்திட பொழிந்திட்ட மழையென

தையளின் முத்தங்கள் பதிந்தன உதட்டிலே

வேகத்தைத் தாங்காது கொடியொன்று அசைவதாய்

கோதையும் அவனது பிடியிலே அசைந்தனள்

காகத்தின் நிறத்திலே காரிருள் இருப்பினும்

காதலர் அவர்கட்கு இருளன்று; வெளிச்சமே!