உதிரமான தமிழ்

உள்ளத்தின் உணர்வு நீயே
ஓடுகின்ற உதிரம் நீயே
வள்ளுவனின் குறளும் நீயே
வார்த்தையின் வாக்கும் நீயே
மெல்லவரும் காற்றும் நீயே
மேதினியின் அசைவும் நீயே
வெள்ளத்தின் வேகம் நீயே
வெற்றியெனும் நாதம்நீயே

மலர்களின் மணமாய் உள்ளாய்
மாசற்ற நிறமாய் உள்ளாய்
நலமான வாழ்வாய் உள்ளாய்
நல்லதோர் உறவாய் உள்ளாய்
நிலங்களின் பசுமையில் உள்ளாய்
நிலாவின் ஒளியில் உள்ளாய்
கலங்காத நீரில் உள்ளாய்
கன்னியர் கற்பில் உள்ளாய்

மலைகளின் அழகும் நீதான்
நதிகளின் வண்ணம் நீதான்
அலைகளின் ஓசை நீதான்
அழகான இயற்கை நீதான்
கலைகளின் தோற்றம் நீதான்
காதலின் சுவையும் நீதான்
நிலையான இன்பம் நீதான்
நிரந்தரப் பொருளும் நீதான்

வானத்தை உன்னில்க் கண்டேன்
வளம்மிக்க தோற்றம் கண்டேன்
மானத்தின் தன்மை கண்டேன்
மகத்தான வீரம் கண்டேன்
தானத்தின் வடிவைக் கண்டேன்
தமிழரின் உணர்வைக் கண்டேன்
கானத்தின் இனிமை கண்டேன்
கன்னித்தமிழ்க் கவிதை கண்டேன்

அன்பான உருவமாக
அசையாத வடிவமாக
இன்பத்தின் தோற்றமாக
இதமான வருடலாக
மன்னவர் மகுடமாக
மாணிக்க மணியுமாக
நின்னையே எங்கும் கண்டேன்
நிரந்தரத் தன்மையாக.